Üstad’a aşık ruhlar var.
Üstad’a aşık ruhlar var.
Barla’da Eskişehir’de Afyon’da
Orada, burada, şurada
Her yerde
Üstada yanık canlar var
Onu özleyen sevenler var.
Onu sevenler olduğu gibi o da onu sevenleri seviyor.
Bir kitabın satırlarıyla konuşuyor bizimle.
Aziz diyor
Sıddık diyor
Sebatkâr diyor, cevval diyor
Kardeşlerim diyor
Kardeşlerini seviyor sayıyor
Konuşuyor bizimle
Adeta sohbet ediyor.
Risale-i Nur satırlarını okuyan herkes bir nebze de onunla konuşuyor. Üstada ders arkadaşı oluyoruz yani. Bazen yalnızken ders okuduğumuzda kendimizi yalnız hissetmeyelim, Üstad da bizim ders arkadaşımız. Dersi beraber okuyoruz. Beraber ders alıyoruz. Birbirimize kardeş oluyoruz. Risale: Velhasıl. Birimiz şarkta, birimiz garpta da olsak biz yine beraberiz. Sohbetimizde suri muhabbetin önemi yoktur diyor. Mesleğimiz Haliliye olduğu için meşrebimiz de hillettir. Hillet ise en yakın dost, en civanmert arkadaş olmak iktiza ediyor...
Devamını okumak için tıklayın